Μπορεί πρόσφατα η μπασίστρια του συγκροτήματος Kim Deal να δήλωσε πως αποχωρεί από τη μπάντα και τα σύννεφα της διάλυσης για τους Αμερικανούς Alternative/Indie Rockers να έκαναν ξανά την εμφάνιση τους, εντούτοις σχετικά αιφνιδιαστικά οι Pixies κυκλοφόρησαν σήμερα το πρώτο νέο κομμάτι τους μετά το 2004. Ο τίτλος αυτού είναι"Bagboy" και συνοδεύεται μάλιστα από video-clip!
Οι Βοστωνέζοι πρωτεργάτες του Indie μουσικού κινήματος είχαν διαλυθεί το 1993 και επανενώθηκαν το 2004 κυκλοφορώντας το single "Bam Twhok", ενώ έκαναν ταυτόχρονα αρκετές Live περιοδείες.
Το "Bagboy" ακούγεται φρεσκότατο και έχει σίγουρα την μουσική υπογραφή των Pixies. Είναι δεδομένο πως η μουσική τους μας έχει λείψει πολύ και αυτή επαναδραστηριοποίηση τους μπορεί να μας προσφέρει ελπίδες για κάποια νέα ολοκληρωμένη δουλειά, μετά το "Trompe Le Monde" του μακρινού 1991.
Oι Antimatter είναι το project group που σχημάτισαν πίσω στο 1998 οι Nick Moss και Duncan Patterson. O δεύτερος που πλέον έχει αποχωρήσει και από τους Antimatter ήταν φυσικά μέλος της χρυσής εποχής των Anathema, των οποίων η ιδιαίτερη σχέση με το Ελληνικό κοινό είναι γνωστή όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή η αμφίδρομη εκτίμηση μεταδόθηκε και στους Antimatter, κάτι που αποδεικνύεται από την ηχογράφηση και κυκλοφορία της ζωντανής τους εμφάνισης το 2009 στον An Club.
Οι Antimatter κυκλοφόρησαν τον πρώτο δίσκο τους το 2001 με τίτλο Saviour και ακολούθησε το Lights out το 2003. Τότε ο Patterson αποφάσισε να αφήσει την μπάντα και ο Moss συνέχισε μόνος του πλέον, κυκλοφορώντας το Planetary Confinement το 2004. Το 2005 ηχογραφήθηκε το ίσως καλύτερο album της μπάντας με τίτλο Leaving Eden και μετά από παύση πέντε ετών ήρθε το περσινό Fear of a unique identity.
Η μουσική των Antimatter δεν θα μπορούσε να μην έχει έκδηλες επιρροές από αυτή των Anathema. Οι βάσεις της λοιπόν είναι το ατμοσφαιρικό rock, με την γνωστή Βρετανική μελαγχολία και τα κομμάτια τους είναι κυρίως ακουστικά. Αυτό που διαφοροποιεί (πλέον) τις δύο μπάντες. είναι πως ο Nick Moss έχει διατηρήσει ένα σκοτεινό μουσικό προφίλ στα κομμάτια της μπάντας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το Ελληνικό κοινό αναμένεται να αγκαλιάσει την δεύτερη έλευση τους, σε ένα ακουστικό show όπως έχει ανακοινωθεί, οπού θα έχουν ως guest συμμετοχή την εκπληκτική φωνή της Vic Anselmo.
Indie punk rock is the word! Οι Mind Spiders μας έρχονται από το Τέξας των Η.Π.Α. και ο δεύτερος τους δίσκος με τίτλο Meltdown είναι ένα τριαντάλεπτο garage punk party με 11 κομμάτια, τα οποία βασίζονται στα ξεσηκωτικά και γεμάτα ενέργεια κιθαριστικά riffs τους. Οι sci-fi πινελιές υπό τους ήχους του synthesizer δίνουν ένα επιπλέον ενδιαφέρον και κάποια shoegaze στοιχεία. Όσοι ανακάλυψαν και έλιωσαν τον περσινό δίσκο των Cloud Nothings αξίζει να τσεκάρουν την δουλειά του Mark Ryan και της παρέας του.
7,5/10
T.S.N. Picks:Join us now, You are dead, Play you out
Ο σαραντάχρονος πλέον Αμερικανός πολυ-οργανίστας και τραγουδιστής, συνεχίζει να παράγει ασταμάτητα μουσική, κυκλοφορώντας μάλιστα δύο studio δίσκους το 2012. Το Break It Yourself, ο πρώτος εκ των δύο, αποτελεί ένα ακόμη folk soundtrack, που περιέχει ιντερλούδια και ηχοτόπια ικανά να σε ταξιδέψουν, αλλά και στιγμές που θαυμάζεις τις μουσικές του ικανότητες, ειδικά όταν αυτοσχεδιάζει με το βιολί. Στο μεγαλύτερο όμως μέρος του διακατέχεται από ένα σύνδρομο εσωστρέφειας αλλά και έλλειψης ενέργειας, με συνέπεια το ενδιαφέρον του ακροατή να ατονεί γρήγορα. 6,5/10 T.S.N. Picks:Lusitania
Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη. Όχι δεν αναφέρομαι στους ανθρώπινους χαρακτήρες των Adam Stephens και Tyson Vogel που απαρτίζουν τους Αμερικανούς Two Gallants. Αυτό που επιχειρώ να κάνω είναι να ερμηνεύσω τον μουσικό προσανατολισμό και την ταλάντευση τους, στον τέταρτο δίσκο της μπάντας εν ονόματι The Bloom And The Blight. Βλέπετε το εξώφυλλο του δίσκου, κάθε άλλο παρά τυχαίο δείχνει να είναι, καθώς η μπάντα στην επανεμφάνιση της δισκογραφικά ύστερα από 5 χρόνια, δείχνει ξανανιωμένη με φρέσκες μουσικές ιδέες, χωρίς βέβαια να αποποιείται τον αυθεντικό της χαρακτήρα.
Oι Two Gallants προέρχονται από το San Fransisco και σχηματίστηκαν το 2002. Το ντεμπούτο τους The Throes ήρθε το 2004 και ακολούθησαν τα What The Tolls Tells και Two Gallants το 2004 και 2007 αντίστοιχα. Έκτοτε πάγωσαν για λίγα χρόνια την δραστηριότητα τους και ξανά ήρθαν στο προσκήνιο πέρσι με το The Bloom And The Blight. Η νέα τους δουλειά έχει μια -ίσως όχι πρωτόγνωρη αλλά- σίγουρα επιτηδευμένη, για το ιστορικό της μπάντας δυναμικότητα, και παράλληλα μουσικές που ξεφεύγουν από τα κοινότυπα και παλιάς κοπής πρότυπα του Αμερικάνικου folk.
Ο δίσκος ξεκινάει αμέσως δυναμικά με το Halycon Days. Ογκώδεις alternative κιθάρες στο βασικό riff, ανελέητο χτύπημα του drum kit από τον Vogel και ένας υστερικός Stephens να ξελαρυγγιάζεται δίνοντας απαράμιλλη ενέργεια και νευρικότητα στο κομμάτι. Αυτό δεν σημαίνει πως η μπάντα πλέον δεν αναγνωρίζεται από το κοινό της, καθώς οι χαρακτηριστικές folk μελωδίες τους είναι παρούσες οδηγώντας τα ήρεμα σημεία, ενώ ο Stephen τις συνοδεύει φωνητικά με γλυκό τόνο.
Οι συγκεκριμένες εναλλαγές είναι χαρακτηριστικές καθ όλη τη διάρκεια του δίσκου. Το My Love Won't wait ακολουθεί τις ίδιες μουσικές γραμμές, εκχυλίζοντας και πολλά ψήγματα garage κιθάρων, ο ήχος των οποίων εντυπωσιάζει με τον όγκο και την συμπαγότητά του. Το τέχνασμα της σταδιακής κορύφωσης, παρότι επαναλαμβάνεται στα κομμάτια, είναι εξαιρετικά επιτυχημένο. Το Ride Away είναι εξίσου πολύ δουλεμένο κομμάτι, ενώ στο Craddle Pure ταιριάζει γάντι ο όρος Folk Punk. Το καλύτερο κομμάτι του δίσκου είναι το Winter's Youth, για το οποίο αξίζει μία αναζήτηση στην live ακουστική έκδοση του που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. Το ξέσπασμα στο refrain είναι και πάλι η top στιγμή του κομματιού, υποστηριζόμενο όμως από τις υπέροχες γέφυρες της ακουστικής κιθάρας.
Το Broken Eyes παρουσιάζει μια χαριτωμένη pop αθωότητα, ενώ τα Sunday Souvenirs, Dekay και Willie, θα ήταν ίσως τα μοναδικά τραγούδια που θα χωρούσαν αυτούσια στο αγνό και καθαρό folk ντεμπούτο τους, με το τελευταίο να αποτελεί μια καθαρή country δημιουργία υπό τη συνοδεία φυσαρμόνικας.
Η κοινή λογική θέλει τις μπάντες που επανενεργοποιούνται ύστερα από χρόνια να μην επανακτούν ποτέ την χημεία τους, αλλά οι Two Gallants κατάφεραν να διαψεύσουν τις Κασσάνδρες.Το The Bloom And The Blight είναι ένας δίσκος που έχει τη σφραγίδα δύο πολυτάλαντων rock μουσικών, οι οποίοι κατάφεραν με απόλυτη επιτυχία να χτίσουν νέα σύγχρονα "δωμάτια" στην μουσική τους, χωρίς να χρειαστεί να γκρεμίσουν τα θεμέλια τους.
8/10
T.S.N. Picks: Winter's Youth,My Love Won't Wait, Craddle Pyre
Στιγμές μαγείας θα έχει την ευκαιρία να ζήσει για μία ακόμη φορά το Ελληνικό κοινό την ερχόμενη Άνοιξη. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την άφιξη στην χώρα μας των Ιαπώνων Post rockers Mono, για δύο παραστάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η ορχηστρική μπάντα αναμένεται να ξετυλίξει τις πανέμορφες μελωδίες και να γεμίσει συναισθήματα τους Έλληνες fans με τον δικό της μοναδικό και καθηλωτικό τρόπο.
Οι Mono σχηματίστηκαν το 1999, αποτελούνται από 4 μέλη και μετρούν αισίως 6 δίσκους, με πιο πρόσφατο το περσινό εξαιρετικό "For My Parents". Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι ευαίσθητες και ταυτόχρονα γήινες post rock μελωδίες τους, σε συνδυασμό με τον συγκλονιστικό τρόπο που τις αποδίδουν αυτές live, καθιστούν κάθε ζωντανή τους εμφάνιση αξέχαστη εμπειρία Η εμφάνισή τους στην Θεσσαλονίκη θα γίνει στο Eightball Club και στην Αθήνα στο Club Κύτταρο.
Οι Γερμανοί κυκλοφόρησαν πρόσφατα το 4o full length album τους και παραμένουν πιστοί σε αυτό που ξέρουν να κάνουν. Μας προσφέρουν λοιπόν 11 αυθεντικά και σκεπτόμενα post rock κομμάτια, εμποτισμένα με έντονο συναισθηματισμό και προοδευτικές μελωδίες. Οι fans των God Is An Astronaut σαφώς και θα τους εκτιμήσουν. Δεν καταφέρνουν να κάνουν την υπέρβαση, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν δείχνουν να το επιδιώκουν κιόλας. 7/10
T.S.N. Picks:Fragments of a prayer, Breaking the light
