Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Chris Cornell. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Chris Cornell. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

Daydreamin: Chris Cornell - "Nothing Compares 2 U" (Prince Cover, Live Accoustic 2015)

R.I.P. Chris: Θλίψη. Όταν φεύγει τόσο νέος, ένας καλλιτέχνης που έχει χαρίσει τόσα πολλά στη Rock μουσική, μία τόσο σπάνια φωνή, αυτό είναι το μόνο συναίσθημα που ταιριάζει στο σημερινό μαντάτο της ημέρας. Ο γεννημένος στις 20 Ιουλίου του 1964 Christopher John Boyle, ή όπως τον αγαπήσαμε, Chris Cornell, βρέθηκε νεκρός σήμερα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που διέμενε, στο Detroit. Λίγες ώρες πριν είχε συμπληρώσει με τους Soundgarden το τελευταίο, όπως έμελλε, live set της ζωής του.

Grunge: Θα τον θυμόμαστε σίγουρα σαν έναν από τους πρωτοστάτες του Grunge, του επιδραστικότερου (μουσικού) κινήματος των 90s. Γύρω στα τέλη του 80 θα σχηματιστούν στο Seattle των Ηνωμένων Πολιτειών οι Soundgarden, οι οποίοι με τον Cornell στη μια κιθάρα και τα φωνητικά, θα κυκλοφορήσουν δύο δίσκους-μνημεία της Rock. Το Badmotorfinger του 1991 και το Superunknown του 1994 θα τους εκτινάξει. Μαζί με τους Nirvana, τους Alice In Chains, τους Pearl Jam θα αναγκάσουν τους πάντες να μιλούν για τη μουσική σκηνή του Seattle. Τα υπόλοιπα είναι Ιστορία. Το 1997 θα διαλυθούν και το 2001 ο Chris θα σχηματίσει με τον Tom Morello των Rage Against The Machine τους Audioslave. Θα κυκλοφορήσουν τρεις δίσκους με σημαντικότερο το ομότιτλο ντεμπούτο του 2002. Στην καριέρα του έχει επίσης να προσθέσει τέσσερις προσωπικούς δίσκους, με κορυφαίο το εκπληκτικό Euphoria Morning του 1999, ενώ πολύ σημαντικός δίσκος θεωρείται και αυτός του Side Project,  Temple Of The Dog, που σχημάτισε το 1990 και με τους οποίους κυκλοφόρησε το 1991, το θρυλικό πλέον ομώνυμο album. Το 2010 οι Soundgarden θα επανενωθούν και θα κυκλοφορήσουν το αξιοπρεπέστατο King Animal το 2012.

Η είδηση του χαμού του ήταν ξαφνική και σοκαριστική. Δεν έχουμε παρά να τον τιμήσουμε σήμερα με μία υπέροχη ακουστική εκτέλεση του, στο "Nothing Compares 2 U", που έχει γράψει ένας ακόμη πολύ σπουδαίος της μουσικής, που επίσης χάθηκε πρόσφατα. Φυσικά μιλάμε για τον αξεπέραστο  Prince. Το "Nothing Compares 2 U", το ταυτίσαμε με τη μοναδική ερμηνεία της  Sinéad O'Connor τη δεκαετία του 1990, ωστόσο θα πρέπει να θυμόμαστε πως το κομμάτι γράφτηκε πίσω το 1985, από τον Prince, για το δίσκο του τότε Side Project του, The Family.

Καλό Ταξίδι στον ΤΕΡΑΣΤΙΟ Chris Cornell.


The Artist: Chris Cornell (Seattle, US)
The track: Nothing Compares 2 U (Prince Cover)
The Album: (first released) The Family Band (1985)
And Says....

It's been seven hours and fifteen days
Since u took your love away
I go out every night and sleep all day
Since u took your love away

Since u been gone I can do whatever I want
I can see whomever I choose
I can eat my dinner in a fancy restaurant
But nothing
I said nothing can take away these blues

`Cause nothing compares
Nothing compares 2 u

It's been so lonely without u here
Like a bird without a song
Nothing can stop these lonely tears from falling
Tell me baby where did I go wrong

I could put my arms around every boy I see
But they'd only remind me of you
I went to the doctor and guess what he told me
Guess what he told me
He said, "Girl, you better try to have fun no matter what you do."
But he's a fool

`Cause nothing compares
Nothing compares 2 u

All the flowers that u planted, mama
In the back yard
All died when u went away
I know that living with u baby was sometimes hard
But I'm willing to give it another try

Nothing compares
Nothing compares 2 u
Nothing compares
Nothing compares 2 u
Nothing compares
Nothing compares 2 u



Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

Review: Soundgarden - King Animal

























 Nα πω την αλήθεια μου είμαι πεισματικά καχύποπτος με τις επανενώσεις "μουσικών δεινοσαύρων", οι οποίες τείνουν άλλωστε να πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια. Τους πιθανούς λόγους που βλέπουμε αυτό το φαινόμενο, μπορεί να τους υποψιαστεί ο καθένας -ειδικά στην εποχή που ζούμε- και συγχωρέστε με αλλά αδυνατώ να πιστέψω τις ατάκες περί αναβιώμενης "φλόγας". Προσωπικά εάν μιλούσα από τη σκοπιά του πιστού οπαδού της μπάντας, ίσως και να ένοιωθα έναν συναισθηματικό ευνουχισμό στην ιδέα πως ο Cornell και η παρέα του αποφάσισαν δεκαέξι χρόνια μετά την διάλυση της μπάντας (1997) να κάνουν μια "αρπαχτή".

 Αυτά είναι όμως προσωπικές απόψεις μόνο και θεωρίες που πάντα ενδέχεται να διαψευστούν. Tο πραγματικό γεγονός είναι πως μία εκ του Big 4 που δημιούργησε το ιδίωμα του Grunge στα τέλη της δεκαετίας του '80, κυκλοφόρησε τον περασμένο Νοέμβρη το 6o κατά σειρά studio album που φέρει τον τίτλο King Animal. Η επανένωση της μπάντας βέβαια έχει ξεκινήσει νωρίτερα το 2010 και για τρία χρόνια η μπάντα έκανε συνεχείς live εμφανίσεις.

 Η ένδοξη περίοδος του Grunge έχει περάσει ανεπιστρεπτί και οι πρώτες νότες του Been away too long έρχονται απλά να μας το υπενθυμίσουν. Παρ'όλα αυτά, τα βασικά συστατικά της μουσικοσύνθεσης της μπάντας δείχνουν να μην έχουν αλλοιωθεί. Κινητήριος μοχλός σε αυτό είναι η φωνή του Cornell που διατηρείται σε υψηλά επίπεδα και συνεχίζει να έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που του επέτρεψαν να συγκαταλέγεται σε έναν εκ των κορυφαίων frontmen των τελευταίων δύο δεκαετιών στο ευρύτερο φάσμα της Rock.

 Οι συνθέσεις στο σύνολο τους είναι απλές και εάν εξαιρέσουμε το εναρκτήριο, το A Thousand Days Before και το Attrition (σ.σ. το πιο αλήτικο και ίσως καλύτερο κομμάτι του δίσκου), κινούνται σε αργούς ρυθμούς, στοιχείο που επίσης χαρακτηρίζει την μουσική της μπάντας από δημιουργίας της. Συγκριτικά όμως με το παρελθόν διακρίνεται μία αγωνία για εισαγωγή μοντέρνων στοιχείων (που στόχο δεν μπορεί παρά να έχουν την προσέλκυση νέου κοινού) όπως για παράδειγμα το ψηφιακά σχεδιασμένο εξώφυλλο, η επιτηδευμένα γυαλισμένη παραγωγή, αλλά και οι φανερές "ματιές" στην Alternative σκηνή. Ο Cornell άλλωστε είχε σαφώς δείξει αυτόν του τον προσανατολισμό, μετά την διάλυση των Soundgarden, με τις προσωπικές του κυκλοφορίες αλλά και τους Audioslave. Οι προθέσεις κάθε άλλο παρά κατακριτέες και ταυτόχρονα λογικές είναι, αλλά το αποτέλεσμα δεν ταιριάζει στην μπάντα που είθισται να προβάλει ένα ρυπαρό Rock n Roll image, αναμειγνυόμενο με Stoner rock riffs, στοιχεία που επικράτησαν στη δημιουργία των all time classic πλέον Superunknown και Badmotorfinger.

 Μία ακόμη ενδιαφέρουσα παρατήρηση που μπορεί να γίνει, είναι πως πρόκειται για τον δεύτερης μικρότερης διάρκειας δίσκο μετά το ντεμπούτο τους Ultramega OK. Αυτό οδηγεί σε κάποια αρνητικά συμπεράσματα που αποτυπώνονται η αλήθεια είναι σε αυτό που ακούμε, καθώς δεν φαίνεται να έχει δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην σύνθεση. Ουσιαστικά δεν υπάρχει κομμάτι που να ξεχωρίζει, και συγκριτικά με το ταλέντο των Cornell και Shepherd που έχουν γράψει το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου, κινούνται συνολικά σε ρηχά σχετικά επίπεδα από δημιουργικής άποψης.

 Από την άλλη μεριά στον στιχουργικό τομέα ο Cornell έχει βάλει την σφραγίδα του καθολικά, με στίχους που χαρακτηρίζονται κυρίως ως ανθρωποκεντρικοί και κατ επέκταση κοινωνικοί. Ο ευθύς-κυνικός και συνάμα εύστοχος τρόπος που σκιαγραφεί και αποτυπώνει τις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις είναι πραγματικά αξιομνημόνευτος.

 Παρ'όλα αυτά, τα παραπάνω δεν μπορούν να σώσουν την παρτίδα του King Animal, το οποίο είναι ίσως το πιο αδύναμο album της δισκογραφίας των Soundgarden. Δεν ξέρω όμως εάν αυτό τελικά ήταν κάτι που ξάφνιασε το κοινό τους και εν τέλει αν στάθηκε ως ικανή αφορμή, για να μετριάσει την λαχτάρα αυτών που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να δουν live, ένα από τα επιδραστικότερα μουσικά σχήματα της Rock σκηνής των 90's. Αυτά βέβαια ισχύουν για τους μη ρομαντικούς της υπόθεσης. Οι τελευταίοι ίσως και να σκέφτονται διαφορετικά.


                                                                                                                                   6/10

T.S.N. Picks: Attrition, By crooked steps