Arctic Monkeys - "505" (Favourite Worst Nightmare, 2007)

In my imagination you're waiting, lying on your side:
Στα όμορφα νέα της ημέρας, οι πολυαγαπημένοι Βρετανοί ανακοίνωσαν πως θα επισκεφτούν για πρώτη φορά τη χώρα μας και συγκεκριμένα στις 6 Ιουλίου στο Rockwave Festival!
Παρότι έχουν πολλές κομματάρες στη δισκογραφία τους, το "505" είναι ξεχωριστό και αγαπημένο μου. Φυσικά και θα είμαστε στη Μαλακάσα το Καλοκαίρι να το ακούσουμε, τι ερωτήσεις είναι αυτές.


The Band: Arctic Monkeys (Sheffield, UK)
Line Up: Alex Turner (guitar, vocals), Jamie Cook (guitar), Matt Helders (drums), Andy Nicholson, Nick O'Malley (bass)
The Track: "505"
The Album: Favourite Worst Nightmare (2007)
The Sound: Indie Rock, Alternative Rock, Psychedelic Pop
And Says...
I'm going back to 505
If it's a 7 hour flight or a 45 minute drive
In my imagination you're waiting lying on your side
With your hands between your thighs

Stop and wait a sec
Oh when you look at me like that my darling
What did you expect
I probably still adore you with your hands around my neck
Or I did last time I checked

Not shy of a spark
A knife twists at the thought that I should fall short of the mark
Frightened by the bite though its no harsher than the bark
Middle of adventure, such a perfect place to start

I'm going back to 505
If it's a 7 hour flight or a 45 minute drive
In my imagination you're waiting lying on your side
With your hands between your thighs

But I crumble completely when you cry
It seems like once again you've had to greet me with goodbye
I'm always just about to go and spoil a surprise
Take my hands off of your eyes too soon

I'm going back to 505
If it's a 7 hour flight or a 45 minute drive
In my imagination you're waiting lying on your side
With your hands between your thighs

...and a smile

You Got Me Rockin: Allah Las - "Could Be You" (Calico Review, 2016)

No waves, no surfing: Το Calico Review είναι κακός δίσκος. Σίγουρα γιατί πάσχει από έλλειψη ενέργειας και εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων δε σου δίνει ένα πάτημα να  ξεσηκωθείς. Το σημαντικότερο όμως είναι πως τελικά έχει επιεικώς μέτριες συνθέσεις χωρίς έμπνευση.
Ας ελπίσουμε πως ο τρίτος δίσκος των Αμερικανών είναι απλά μια άσχημη παρένθεση, μετά το εκπληκτικό ομότιτλο ντεμπούτο, αλλά και τον άξιο διάδοχο του Worship The Sun.

Τώρα αν υπάρχει ένα κομμάτι του Calico Review που να μας θυμίζει τους Allah-Las που αγαπήσαμε, αυτό είναι σίγουρα το "Could be you". Έχει αυτό που όρισε εξαρχής τη μπάντα αυτή. Θυμίζει Καλοκαίρι με κέφι και χορό στην παραλία. Το έχουμε ξεχωρίσει και το κρατάμε.


                                                                                                                Calico Review (2016)
                                                                                                                          5/10
   

The Band: Allah-Las (Los Angeles, USA)
Line Up: Miles Michaud (vocals, guitar), Pedrum Siadatian (guitar, vocals), Spencer Dunham (bass, vocals), Matthew Correia (drums, vocals, percussion)
The Track: "Could Be You"
The Album: Calico Review (2016)
The Sound: Garage Rock, Psychedelic Pop, Psychedelic rock, Surf rock
And Says...

Summer days and all the ways you went about therefore
All the times you walked away and ended at your doorstep
Wondering just how you got back in
And now it seems your vision ain't so clear

And if you had to try to
Would you do it all again?

Have I seen you here before
Or was that just your friend
Standing on the soapbox, proselytizing of the [?]
Of all the things you once considered good
And now they came and wrecked your neighborhood

But if you had the chance to
Would you do it all again?

Did you have to ask yourself while sitting in that bar
If you thought the world was gonna to take you very far
Without you ever knowing a way to stand
Left reaching in the dark for someone's hand

Review: Mikal Cronin - Mikal Cronin

  O Mikal Cronin είναι γεννημένος στην California των Ηνωμένων Πολιτειών και ουσιαστικά το όνομα του έγινε γνωστό από τη συνεργασία του με τον Ty Segall και το album "Reverse Shark Attack" του 2009 ,στο οποίο έπαιξε τα drums και έκανε τα backing vocals.Την αγάπη του βέβαια για την μουσική,την είχε εκφράσει νωρίτερα στα κολεγιακά του χρόνια μόλις,όντας μέλος των garage rockers The Motorhearts.

  Πέρσι αποφάσισε να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του κυκλοφορώντας την πρώτη ολοκληρωμένη studio δουλειά του, που φέρει ως τίτλο το όνομα του.Με όλες τις προγενέστερες επιρροές του να βρίθουν από garage rock ήχους,οι δικές του συνθέσεις δεν θα μπορούσαν να έχουν διαφορετικό μουσικό ύφος.Αυτό που εντυπωσιάζει όμως είναι πως ο Cronin δεν κοπιάρει τα ακούσματα του και βάζει την προσωπική του σφραγίδα στα κομμάτια του,επιδεικνύοντας πειστικά το μουσικό του ταλέντο.

  Στα πρώτα δευτερόλεπτα του εναρκτήριου κομματιού "Is it allright" ,γίνεται αμέσως φανερή η μελωδική φωνή του, παράλληλα με τον ευάλωτο και ευαίσθητο τρόπο ερμηνείας του.Έπειτα ο Cronin  δεν κρύβει τις εμφανείς επιρροές του από το surf rock των 60's και τους Beach Boys.Τα κομμάτια "situation" και το υπέροχο "again and again" είναι χαρακτηριστικά δείγματα αυτών.

  Κατά κύριο και εύλογο λόγο τα κομμάτια είναι γεμάτα από garage ήχους, με περιπετειώδη riffs και lo fi προφίλ,όπως στα "green and blue" και "gone",ενώ στα "apathy" και "get along"  δεν λείπουν οι psychedelic pop μελωδίες που εκδηλώνουν και ξυπνούν μια χορευτική διάθεση .Το songwritting έχει γενικά μια αξιοθαύμαστη συνοχή και ισορροπία ενώ ο Cronin δεν διστάζει να εκθέσει την νεανική και συναισθηματική φωνή του στο ακουστικό "slow down" και στην -υποβόσκουσα ερωτισμό- μπαλάντα "hold on me" .

  Όλα τα παραπάνω δημιουργούν μια αξιοζήλευτη ποικιλία ήχων που έχουν βέβαια ως βάση το garage αλλά και το rock n roll .Άλλωστε στον δίσκο συμμετέχουν μέλη των  Thee oh Sees και φυσικά ο επί σειρά ετών φίλος Ty Segall .

  Ο δίσκος του Cronin "μυρίζει" καλοκαίρι.Θέλει να μας παρασύρει ξανά στους ξέφρενους dancing ρυθμούς του,αλλά και να μεταδώσει την ιδιαίτερη μελαγχολία του.Και τα καταφέρνει.


                                                                                                    8/10

T.S.N. Picks: Again and again, Get along,Green and blue