Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Live Agenda: O' Children @ Κύτταρο Club, Athens στις 10 Νοεμβρίου
















 Οι O'Children δεν είναι μόνο ένα από τα πιο hot και ανερχόμενα groups της  new wave / post punk σκηνής αλλά παράλληλα βρίσκονται στην καλύτερη τους φάση, μετά την κυκλοφορία του δεύτερου τους δίσκου φέτος με τίτλο "Apnea" .

 Οι Λονδρέζοι που πήραν το όνομα τους τους από ένα κομμάτι του Nick Cave ιδρύθηκαν το 2008 και το ομώνυμο ντεμπούτο τους το 2010 εκτίναξε αμέσως την δημοτικότητα τους,εκμεταλλευόμενοι βέβαια την ηγετική φυσιογνωμία του έγχρωμου τραγουδιστή τους Tobias O'Κandy.

Η επικείμενη συναυλία τους λοιπόν στο Κύτταρο Club στις 10 Νοεμβρίου αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μόνο ευχάριστο μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός πως έρχονται στην χώρα μας στο top της καριέρας τους.

Η προπώληση εισιτηρίων γίνεται από το ticketarena.gr και η τιμή τους βρίσκεται στα 18 ευρώ,ενώ θα πωλούνται τη μέρα της συναυλίας και στα ταμεία του Κυττάρου στη τιμή των 20 ευρώ.Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.30 .





Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Review: Odonis Odonis - Hollandaze

























Οι Odonis Odonis είναι μια one man band του γεννημένου στο Οντάριο του Καναδά Dean Tzenos .Η καταγωγή του Tzenos θα μπορούσε αυτόματα να ταυτιστεί με ήρεμες και συμβατικές μουσικές,χαρακτηριστικές του τρόπου ζωής και της ιδιοσυγκρασίας των Καναδών.

Τα φαινόμενα όμως απατούν.Οι πρώτες νότες του εναρκτήριου και ομώνυμου τραγουδιού του Hollandaze περιγράφονται με ξέφρενους, θαμπούς και εντόνως ηλεκτρισμένους ήχους.Σε μία αρχική προσπάθεια να βάλω μουσική ταμπέλα στο ντεμπούτο των Οdonis Odonis ο τίτλος surfgaze μοιάζει ως ο πιο εύστοχος. Παρ'όλα αυτά προσθέτονται πολλά και όμορφα στοιχεία.Τα φωνητικά του Tzenos χαρακτηρίζονται κυρίως από μια έντονη και σκοτεινή ψυχεδέλεια.Σε κομμάτια όπως το "handle bars", το ουρλιαχτό του επιδεικνύει το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο και τις indie punk επιρροές του,ενώ στο "blood feast" και το "tick tock" βγάζει μια παθιασμένη μελαγχολία .

Το surf rock και το rock n roll πρωτοστατούν στα riffs των κιθάρων. Χαρακτηριστικά κομμάτια αποτελούν το "hollandaze" το "white flag riot" και το "ledged up" που γοητεύουν με την απλότητα τους και ταυτόχρονα παρασύρουν με την άκρατη ενέργειά τους.Επιπλέον ο γενικευμένος noise ήχος και η Lo-fi αισθητική αρχικά σχηματίζουν πινελιές μυστηρίου αλλά κυρίως αποσπούν την προσοχή σου από το γεγονός πως τα κρουστά είναι ηχογραφημένα με drum programming.Αρχικά δεν το παρατηρείς,εν συνεχεία όμως και μετά από πιο προσηλωμένες ακροάσεις γίνεται εμφανές και η αλήθεια είναι πως μειώνει την ποιότητα του αποτελέσματος, καθώς η απουσία του στοιχείου του αυτοσχεδιασμού είναι αισθητή.Βέβαια αυτό το αρνητικό στοιχείο δεν είναι ικανό να μειώσει το συνολικό πολύ καλό αποτέλεσμα.

Γενικά είναι εξόχως ευχάριστο να ξεπετάγονται άσημες και παντελώς άγνωστες στο ευρύ κοινό μπάντες όπως οι Odonis Odonis. Το group του Dean Tzenos κατάφερε να δημιουργήσει ένα συνολικά πολύ αξιόλογο ντεμπούτο,με ποικίλους ήχους και όσοι αρέσκονται στο να ανακαλύπτουν νέες φερέλπιδες μπάντες σίγουρα θα τους εκτιμήσουν .


                                                                                                   8/10

T.S.N. Picks: Hollandaze,Busted up,Handle bars


Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Talk of the Town: Οι Rolling Stones επιστρέφουν με καινούργιο κομμάτι !

















   Οι Βρετανοί γερόλυκοι ετοιμάζουν ... μια ακόμη συλλογή που θα έχει τίτλο "GRRR!" ,η οποία θα κυκλοφορήσει στις 12 Νοεμβρίου και θα περιέχει παλιότερες μεγάλες επιτυχίες τους,αλλά και δύο νέα κομμάτια .

  Το πρώτο από αυτά λοιπόν (το δεύτερο θα έχει τον τίτλο "One more shot" και αναμένεται)  δόθηκε χτες (10/10) στην δημοσιότητα και ονομάζεται "Doom And Gloom".Πρόκειται για ένα φρέσκο αλλά συνάμα κλασσικό Rolling Stones τραγούδι που αποδεικνύει πως η παρέα του Mick Jagger δεν αποτελεί μόνο τη ζωντανή ιστορία της rock μουσικής ,αλλά και πως μετά από 50 χρόνια ιστορίας, έχει ακόμα το χάρισμα να γράφει σπουδαία και ποιοτικά riffs .





Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Live agenda: The Cribs @ Κύτταρο Club, Athens 15 Νοεμβρίου















  Οι Βρετανοί alternative/indie rockers επισκέπτονται για πρώτη φορά τη χώρα μας, υποσχόμενοι να απογειώσουν το κοινό, καθώς φημίζονται για τις εκρηκτικές τους επιδόσεις επί σκηνής  .

  Κυκλοφόρησαν φέτος τον πέμπτο τους δίσκο με τίτλο "In the belly of the brazen bull" ,ο οποίος διαδέχτηκε το εξαιρετικά επιτυχημένο "Ignore the ignorant"του 2009 .

  Η συναυλία διοργανώνεται από την Detox Events και τα εισιτήρια  κοστίζουν 18 ευρώ.Η προπώληση τους γίνεται διαδικτυακά στο ticketarena.gr και από τις 11/10 στο Tickethouse και τα Public.Τη ημέρα της συναυλίας θα διατίθενται εισιτήρια στα ταμεία του Κύτταρου στην τιμή των 23 ευρώ .



Talk of the Town: Ολοκαίνουργιο τραγούδι από τους Arcade Fire !

















 Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του πολυβραβευμένου The Suburbs οι εκπληκτικοί Καναδοί Indie rockers Arcade Fire παρουσίασαν ζωντανά σε συναυλία τους στην Νέα Υόρκη ένα νέο τραγούδι ,το οποίο θα περιλαμβάνεται στον επόμενο τους δίσκο που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2013.

Το κομμάτι λέγεται "Crucified again" και είναι το δεύτερο δείγμα από τη καινούργια τους δουλειά,μετά το  "Abraham's Daughter" που ακούσαμε νωρίτερα φέτος και το οποίο αποτέλεσε soundtrack στην ταινία "Hunger games".Πρόκειται για μια ακουστική σύνθεση ,χαρακτηριστική του ύφους των Arcade Fire και με την προσωπική σφραγίδα και ερμηνεία του Win Batler  .

Οι Arcade Fire εμφανίστηκαν το 2004 με το υπέροχο ντεμπούτο "funeral",το 2006 κυκλοφόρησαν το "Neon Bible" και το 2010 το  "The Suburbs" που σάρωσε κριτικές και βραβεία .Όλα δείχνουν πως το 2013 θα είναι εκ νέου η χρονιά τους .



Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Review: Mikal Cronin - Mikal Cronin

























  O Mikal Cronin είναι γεννημένος στην California των Ηνωμένων Πολιτειών και ουσιαστικά το όνομα του έγινε γνωστό από τη συνεργασία του με τον Ty Segall και το album "Reverse Shark Attack" του 2009 ,στο οποίο έπαιξε τα drums και έκανε τα backing vocals.Την αγάπη του βέβαια για την μουσική,την είχε εκφράσει νωρίτερα στα κολεγιακά του χρόνια μόλις,όντας μέλος των garage rockers The Motorhearts.

  Πέρσι αποφάσισε να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του κυκλοφορώντας την πρώτη ολοκληρωμένη studio δουλειά του, που φέρει ως τίτλο το όνομα του.Με όλες τις προγενέστερες επιρροές του να βρίθουν από garage rock ήχους,οι δικές του συνθέσεις δεν θα μπορούσαν να έχουν διαφορετικό μουσικό ύφος.Αυτό που εντυπωσιάζει όμως είναι πως ο Cronin δεν κοπιάρει τα ακούσματα του και βάζει την προσωπική του σφραγίδα στα κομμάτια του,επιδεικνύοντας πειστικά το μουσικό του ταλέντο.

  Στα πρώτα δευτερόλεπτα του εναρκτήριου κομματιού "Is it allright" ,γίνεται αμέσως φανερή η μελωδική φωνή του, παράλληλα με τον ευάλωτο και ευαίσθητο τρόπο ερμηνείας του.Έπειτα ο Cronin  δεν κρύβει τις εμφανείς επιρροές του από το surf rock των 60's και τους Beach Boys.Τα κομμάτια "situation" και το υπέροχο "again and again" είναι χαρακτηριστικά δείγματα αυτών.

  Κατά κύριο και εύλογο λόγο τα κομμάτια είναι γεμάτα από garage ήχους, με περιπετειώδη riffs και lo fi προφίλ,όπως στα "green and blue" και "gone",ενώ στα "apathy" και "get along"  δεν λείπουν οι psychedelic pop μελωδίες που εκδηλώνουν και ξυπνούν μια χορευτική διάθεση .Το songwritting έχει γενικά μια αξιοθαύμαστη συνοχή και ισορροπία ενώ ο Cronin δεν διστάζει να εκθέσει την νεανική και συναισθηματική φωνή του στο ακουστικό "slow down" και στην -υποβόσκουσα ερωτισμό- μπαλάντα "hold on me" .

  Όλα τα παραπάνω δημιουργούν μια αξιοζήλευτη ποικιλία ήχων που έχουν βέβαια ως βάση το garage αλλά και το rock n roll .Άλλωστε στον δίσκο συμμετέχουν μέλη των  Thee oh Sees και φυσικά ο επί σειρά ετών φίλος Ty Segall .

  Ο δίσκος του Cronin "μυρίζει" καλοκαίρι.Θέλει να μας παρασύρει ξανά στους ξέφρενους dancing ρυθμούς του,αλλά και να μεταδώσει την ιδιαίτερη μελαγχολία του.Και τα καταφέρνει.


                                                                                                    8/10

T.S.N. Picks: Again and again, Get along,Green and blue



Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Live Agenda: Ty Segall / Acid Baby Jesus @ An Club ,Athens στις 10 Νοεμβρίου















O Ty Segall έρχεται στην χώρα μας για ένα δυναμικό Live έχοντας στις αποσκευές του ήδη δύο αξιόλογες κυκλοφορίες μέσα στο 2012 .

  Ένα χρόνο μετά το προσωπικό του "Goodbye Bread" αναμένεται στις 9 Οκτωβρίου να κυκλοφορήσει το διάδοχο "Twins" ,ενώ νωρίτερα μέσα στην χρονιά κυκλοφόρησε το εκπληκτικό "slaughterhouse" με τους Ty Segall Band, που εκτός του ιδίου ουσιαστικά απαρτίζονται από τους μουσικούς που καλεί μαζί του στα tours .Ο φετινός μουσικός του οργασμός έχει να επιδείξει και μια εκρηκτική συνεργασία με τους White Fence και το album "Hair" .

Στις 10 Νοεμβρίου λοιπόν το An Club θα γεμίσει από τις φρέσκες Indie μελωδίες, τα Garage Rock riffs και τους noise ήχους του χαρισματικού Αμερικανού .

Περισσότερες πληροφορίες για τις τιμές και την προπώληση εισιτηρίων αναμένονται σύντομα.

Update: support band θα είναι οι Αθηναίοι Acid Baby Jesus και η τιμή του εισιτηρίου 18 ευρώ .



Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Review: Muse - The 2nd Law

























 Ο δεύτερος νόμος του θερμοδυναμικού αξιώματος λέει πως η εντροπία, δηλαδή η αταξία ενός συστήματος τείνει, αν αφεθεί μόνο του, να αυξηθεί .Αυτό σημαίνει πως ένα σύστημα δεν μπορεί από μόνο του να πάει σε κατάσταση μεγαλύτερης τάξης ,άλλα τείνει σε κατάσταση μεγαλύτερης αταξίας.

Το θεώρημα του θερμοδυναμικού αξιώματος λοιπόν βρίσκεται πίσω από τον τίτλο του The 2nd Law,του έκτου δίσκου των Muse και κατά έναν τρόπο περιγράφει τι ακούμε στα 52' που διαρκεί .Αυτό δεν υπονοεί βέβαια πως η μπάντα αφέθηκε στην τύχη της,αλλά πως τεχνηέντως στο ηχητικό σύνολο του The 2nd law επικρατεί αταξία .Αυτή είναι η κυρίαρχη αίσθηση στο πρώτο άκουσμα του.

 Ο δίσκος ξεκινάει δυναμικά με το "supremacy" ,ένα επιβλητικό ορχηστρικό κομμάτι προϊόν της συνθετικής δεινότητας της μπάντας,που απογειώνεται από την ερμηνεία του Bellamy, o οποίος δίνει την αίσθηση πως βρίσκεται σε ονείρωξη .Πρόκειται για ένα από τα highlight του δίσκου, πιστό στους ήχους που χαρακτήρισαν τους Muse και σίγουρα δεν προδικάζει τη συνέχεια που ακολουθεί.

Το πρώτο single που ακούσαμε λοιπόν και δεύτερο track του δίσκου,ονόματι "Madness",είναι ένα μέτριο, καθαρόαιμο pop τραγούδι που την ανυπαρξία του σώζουν τα γυρίσματα στα φωνητικά του Bellamy μετά το πρώτο μισό .Στο "panic station" ,οι Muse θυμούνται τα 80's και εμφανώς επηρεασμένοι από τους Queen κάνουν στροφή σε funky ήχους,εκδηλώνοντας παράλληλα μια disco διάθεση, με το αποτέλεσμα να είναι επιεικώς αμφιλεγόμενο .

To επόμενο κομμάτι είναι το "survival" ,το οποίο ήταν το επίσημο soundtrack των Ολυμπιακών αγώνων του Λονδίνου .Παρά το γεγονός πως γράφτηκε για να αποτελέσει έναν mainstream ορχηστρικό ύμνο,είναι οι πρώτες στιγμές του δίσκου που ακούγονται έντονα οι κιθάρες και τα δεξιοτεχνικά solos του Bellamy .Ακολουθεί το "follow me" και η προσπάθεια της μπάντας να εισάγει dubstep στοιχεία στον ήχο της ,χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία.Το "animals" είναι η πιο όμορφη στιγμή του δίσκου.Μπορεί να επιβεβαιώνει τον γενικότερο pop προσανατολισμό τους,τα κιθαριστικά μέρη όμως είναι υπέροχα και εμπνευσμένα,ενώ οι soft δομές δημιουργούν μια "άρρωστη" ,παγιδευτική αντίθεση με τους οργισμένους στίχους. "kill yourself,go on and do us a favour"...

To "explorers" είναι μια ακόμη αδιάφορη pop στιγμή ,ενώ και το "big freeze" κινείται στους ίδιους  pop ήχους,έχοντας όμως ως όπλο του τα παιχνιδιάρικα synths του και το όμορφο refrain που το κάνουν αρκετά ελκυστικό.Συνέχεια με το "save me" και την πρώτη προσπάθεια του μπασίστα του συγκροτήματος Chris Wolstenholme στα φωνητικά .Πρόκειται για μια ακουστική σύθεση,που θα μπορούσε άνετα να είναι στο tracklist του τελευταίου δίσκου των Anathema.Αν δεν το γνωρίζεις από πριν,είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβεις πως πρόκειται για κομμάτι των Muse.

O Wolstenholme ,τραγουδάει και στο "liquid state", όπου ακούμε ένα αμιγώς progressive rock τραγούδι με groove ήχο ,αλλά σχετικά αδύναμο και τυποποιημένο riff.To "unsustainable" είναι ένα δυνατό sci-fi soundtrack με dubstep προσμίξεις και έχει αρκετό ενδιαφέρον ,ενώ ο δίσκος κλείνει με μία ακόμη (αδιάφορη) έκπληξη,το "isolated system" που ρίχνει κλεφτές ματιές στην ηλεκτρονική house μουσική.

Το συμπέρασμα είναι πως στο The 2nd Law υπάρχει μια χαώδης ανομοιογένεια, που ξαφνιάζει τον ακροατή,τον αναγκάζει να δώσει πολλές ακροάσεις στον δίσκο για να τον "χωνέψει",αλλά οι γενικές εντυπώσεις τελικώς είναι οι αρχικές,δηλαδή μέτριες .Οι Muse ανέκαθεν αρέσκονταν στο να πειραματίζονται,φτάσανε σε ένα σημείο όμως που κινδυνεύουν να χάσουν την μουσική τους ταυτότητα.Βέβαια ίσως να μην είναι τόσο εύκολο να ξεγελαστεί μία persona σαν τον Bellamy, από το ίδιο του το  trick.            


                                                                                                 6/10

T.S.N. Picks: Supremacy,Animals,Unsustainable