Masterpiece: Δε μπορείς πάντα να βρεις λέξεις να περιγράψεις τη μουσική. Κάποιες φορές αρκεί να τη βάζεις να παίζει συνέχεια, μέχρι να "αδειάσεις" μέσα σου. Η "Adeline", το τρίτο κομμάτι του πολυαναμενομένου νέου δίσκου (Relaxer) των Alt-J που είναι από χτες σε κυκλοφορία, μιλάει για έναν παράξενο ανεκπλήρωτο έρωτα και έχει αυτή τη μαγική ιδιότητα.
Το νέο album θα κυκλοφορήσει στις 2 Ιουνίου και έχουμε ήδη μιλήσει για αυτό, σε προηγούμενο post, ακούγοντας το επίσης πολύ καλό 'In Cold Blood" εδώ. Περιττό φυσικά να πω πως με τα τρία πρώτα δείγματα οι προσδοκίες είναι πάρα πολύ υψηλές και περιμένουμε πως και πως. Μέχρι τότε θα απολαμβάνουμε το καθηλωτικό "Adeline", που για τον γραφών βρίσκεται ήδη στα highlights της καριέρας των Βρετανών.
The Band:Alt-J(Cambridge, UK) Line Up: Joe Newman (guitar, vocals), Gus Unger-Hamilton (keyboards, vocals), Thom Green (drums), The Track: ''Adeline'' The Album: Relaxer (2017) The Sound: Indie, Indietronica, Art Pop, Indie Rock And Says...
Oh, my Adeline, ooooh Down in Tasmania Where the devil's jaws are far too weak To tear you away
Ooh, I wish you well I wish you well I wish you well I wish you well
Oh, my Adeline I watch your morning swim again Oh, cold from the blue sky Strokes from passing mopeds My sweet Adeline
Ooh, I wish you well (my Adeline) I wish you well I wish you well (my Adeline) I wish you well
And the auld triangle went jingle jangle On the Royal Canal My Adeline was swimming Sweet Adeline was singing To the tune of Royal Canal
Swim Swim on Swim on Swim on Swim Swim on Swim on Swim on
And the auld triangle went jingle jangle On the Royal Canal My Adeline was swimming Sweet Adeline was singing To the tune of Royal Canal
I wish her well I wish her well I wish her well I wish her well I wish her well
R.I.P. Chris: Θλίψη. Όταν φεύγει τόσο νέος, ένας καλλιτέχνης που έχει χαρίσει τόσα πολλά στη Rock μουσική, μία τόσο σπάνια φωνή, αυτό είναι το μόνο συναίσθημα που ταιριάζει στο σημερινό μαντάτο της ημέρας. Ο γεννημένος στις 20 Ιουλίου του 1964 Christopher John Boyle, ή όπως τον αγαπήσαμε, Chris Cornell, βρέθηκε νεκρός σήμερα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που διέμενε, στο Detroit. Λίγες ώρες πριν είχε συμπληρώσει με τους Soundgarden το τελευταίο, όπως έμελλε, live set της ζωής του. Grunge: Θα τον θυμόμαστε σίγουρα σαν έναν από τους πρωτοστάτες του Grunge, του επιδραστικότερου (μουσικού) κινήματος των 90s. Γύρω στα τέλη του 80 θα σχηματιστούν στο Seattle των Ηνωμένων Πολιτειών οι Soundgarden, οι οποίοι με τον Cornell στη μια κιθάρα και τα φωνητικά, θα κυκλοφορήσουν δύο δίσκους-μνημεία της Rock. Το Badmotorfinger του 1991 και το Superunknown του 1994 θα τους εκτινάξει. Μαζί με τους Nirvana, τους Alice In Chains, τους Pearl Jam θα αναγκάσουν τους πάντες να μιλούν για τη μουσική σκηνή του Seattle. Τα υπόλοιπα είναι Ιστορία. Το 1997 θα διαλυθούν και το 2001 ο Chris θα σχηματίσει με τον Tom Morello των Rage Against The Machine τους Audioslave. Θα κυκλοφορήσουν τρεις δίσκους με σημαντικότερο το ομότιτλο ντεμπούτο του 2002. Στην καριέρα του έχει επίσης να προσθέσει τέσσερις προσωπικούς δίσκους, με κορυφαίο το εκπληκτικό Euphoria Morning του 1999, ενώ πολύ σημαντικός δίσκος θεωρείται και αυτός του Side Project, Temple Of The Dog, που σχημάτισε το 1990 και με τους οποίους κυκλοφόρησε το 1991, το θρυλικό πλέον ομώνυμο album. Το 2010 οι Soundgarden θα επανενωθούν και θα κυκλοφορήσουν το αξιοπρεπέστατο King Animal το 2012.
Η είδηση του χαμού του ήταν ξαφνική και σοκαριστική. Δεν έχουμε παρά να τον τιμήσουμε σήμερα με μία υπέροχη ακουστική εκτέλεση του, στο "Nothing Compares 2 U", που έχει γράψει ένας ακόμη πολύ σπουδαίος της μουσικής, που επίσης χάθηκε πρόσφατα. Φυσικά μιλάμε για τον αξεπέραστο Prince. Το "Nothing Compares 2 U", το ταυτίσαμε με τη μοναδική ερμηνεία της Sinéad O'Connor τη δεκαετία του 1990, ωστόσο θα πρέπει να θυμόμαστε πως το κομμάτι γράφτηκε πίσω το 1985, από τον Prince, για το δίσκο του τότε Side Project του, The Family.
Καλό Ταξίδι στον ΤΕΡΑΣΤΙΟ Chris Cornell.
The Artist: Chris Cornell (Seattle, US) The track: Nothing Compares 2 U (Prince Cover) The Album: (first released) The Family Band (1985) And Says....
It's been seven hours and fifteen days Since u took your love away I go out every night and sleep all day Since u took your love away
Since u been gone I can do whatever I want I can see whomever I choose I can eat my dinner in a fancy restaurant But nothing I said nothing can take away these blues
`Cause nothing compares Nothing compares 2 u
It's been so lonely without u here Like a bird without a song Nothing can stop these lonely tears from falling Tell me baby where did I go wrong
I could put my arms around every boy I see But they'd only remind me of you I went to the doctor and guess what he told me Guess what he told me He said, "Girl, you better try to have fun no matter what you do." But he's a fool
`Cause nothing compares Nothing compares 2 u
All the flowers that u planted, mama In the back yard All died when u went away I know that living with u baby was sometimes hard But I'm willing to give it another try
Nothing compares Nothing compares 2 u Nothing compares Nothing compares 2 u Nothing compares Nothing compares 2 u
Alison λέμε και κλαίμε: Η πρώτη μέρα του φετινού Ejekt Festival πλησιάζει και έχουμε ήδη αναφερθεί με ενθουσιασμό (Κλικ) στο φετινό μεγάλο μπαμ, που δεν είναι άλλοι φυσικά από τους The Killers. Δεν ξέρω πόσο υπερβολικό θα ακουστεί, αλλά η προσθήκη των The Kills ως δεύτερο όνομα την ίδια ημέρα, έκανε στα αυτιά μου επίσης μεγάλο "κρότο", σιγουρεύοντας το "θα είμαι και εγώ εκεί" της υπόθεσης. Άλλωστε θα είναι και για τους Λονδρέζους η παρθενική εμφάνιση στη χώρα μας και μακάρι να βγω ψεύτης, η (συναυλιακή) λογική λέει πως δε θα έχουμε και πολλές ευκαιρίες να τους ξαναδούμε στα μέρη μας.
Duo Since 2000: Η "συνένωση" της σαγηνευτικής Alison Mosshart με τον Jamie Hince έγινε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και το 2001 έκαναν αμέσως μεγάλη αίσθηση με το ντεμπούτο full length album "Keep On Your Mean Side", με τα τραγούδια τους να κινούνται στο Indie rock, έχοντας όμως μία σφραγίδα έντονης garage αισθητικής. Η φιγούρα της Alison απογείωσε τη μπάντα που έμεινε συνεπής όλα αυτά τα χρόνια στο στίγμα της και κυκλοφόρησε μέχρι και πέρσι τέσσερις ακόμη δίσκους. To 2005 επιβεβαιώνουν πως ήρθαν για να μείνουν με τον "Now Wow", αλλά καταφέρνουν να βγάλουν τους ίσως δύο καλύτερους δίσκους τους μετέπειτα, με τα "Midnight Boom" (2008) και "Blood Pressures" (2011). Τελευταία δουλεία το περσινό Ash & Ice που είναι ίσως η πιο μέτρια δουλειά τους, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν έχει και κάποιες πολύ καλές στιγμές.
Το "Blood Pressures" είχε πολλές κομματάρες και θυμάμαι πως όταν πριν κάποια χρόνια ο δίσκος είχε για καιρό μόνιμη θέση στο mp3 player, για έναν ανεξήγητο λόγο το "The last Goodbye" δεν ήταν στα τραγούδια που έπαιζαν στο repeat. Λίγα χρόνια μετά, το video clip με την ... αναμαλλιασμένη Alison και το υπέροχο ασπρόμαυρο πορτραίτο της, έχει σίγουρα κατατάξει αυτήν την υπέροχη ερωτική μπαλάντα στα ομορφότερα κομμάτια της δισκογραφίας τους.
Ραντεβού λοιπόν στις 24 Ιουνίου στην Πλατεία Νερού στο Φάληρο, όπου θα τούς απολαύσουμε μαζί με τους The Killers, Circa Waves και Deaf Radio, στα πλαίσια της πρώτης ημέρας του Ejekt Festival 2017.
Τα εισιτήρια βρίσκονται ακόμη προς προπώληση με την τιμή τους αυτή τη στιγμή να βρίσκεται στα 50€ για την αρένα και 90€ VIP.
The Band: The Kills (London, UK) Line-Up: Alison Mosshart (vocals, guitar), Jamie Hince (vocals, guitar, drums) The Track: "The Last Goodbye" The Album: Blood Pressures (2011) The Sound: Indie Rock, Alternative Rock, Garage Rock And Says...
It's the last goodbye I swear I can't rely on a dime a day love that don't go anywhere I learn to cry for someone else I can't get by on an odds and ends love that don't ever match up I heard all you said and I took it to heart
I won't forget I swear I have no regrets for the past is behind me Tomorrow reminds me just where
Can't quite see the end How can I rely on my heart if I break it with my own two hands? I heard all you said and I love you to death I heard all you said don't say anything
It's the last goodbye I swear I can't survive on a half-hearted love that will never be whole
Περιμένοντας το 13ο "παιδί": Στις 9 Ιουνίου περιμένουμε λοιπόν το νέο full-length album των πολυαγαπημένων Βρετανών και μέχρις στιγμής μαθαίνουμε ωραία πραγματάκια για το... "can't wait" της ιστορίας. Ο δίσκος θα ονομάζεται "The Optimist" και θα κυκλοφορήσει από την Kscope. Αυτό που μας χαροποιεί ιδιαίτερα είναι πως το album θα είναι concept και θα συνεχίζει από εκεί που τελειώνει το πανέμορφο "A Fine Day To Exit" (2001). Το tracklisting είναι το εξής:
01. 32.63N 117.14W, 02. Leaving It Behind, 03. Endless Ways, 04. The Optimist, 05. San Francisco,
06. Springfield, 07. Ghosts, 08. Can't Let Go, 09. Close Your Eyes, 11. Wildfires, 12. Back To The Start
Ο παράξενος τίτλος του εναρκτήριου κομματιού είναι ουσιαστικά οι συντεταγμένες της παραλίας που απεικονίζεται στο εξώφυλλο του A Fine Day To Exit!
Το "Springfield" τώρα, είναι ουσιαστικά ένα Post-Rock κομμάτι με ελάχιστους στίχους, ερμηνευμένους από την Lee Douglas. Πανέμορφη ατμόσφαιρα, μελαγχολικές μελωδίες που σε ηρεμούν και σε ταξιδεύουν. Είναι ένα κομμάτι με υπογραφή Anathema που θα μας κρατήσει όμορφη συντροφιά, μέχρι να ακούσουμε και τα υπόλοιπα καλούδια του The Optimist. Φυσικά και περιμένουμε με αγωνία, τι ερωτήσεις είναι αυτές.
Υπενθυμίζουμε πως οι Anathema θα μας επισκεφτούν στις 2 Ιουλίου στο Terra Vibe, στα πλαίσια της δεύτερης ημέρας του Rockwave Festival. The Band: Anathema (Liverpool, UK) Line Up: Vincent Cavanagh (vocals, vocoder, guitar, bass, keyboards, programming), Danny Cavanagh (guitar, bass, keyboards, vocals), John Douglas (drums), Jamie Cavanagh (bass guitar), Lee Douglas (vocals), Daniel Cardoso (drums, keyboards) The Track: "Springfield" The Album: The Optimist (2017) The Sound: Atmospheric rock, Melancholic, Progressive rock, Alternative rock And Says...
