The Repeat Mode: Metallica - Moth Into Flame (Hardwired... to Self-Destruct 2016)

Και όμως γεράσαμε 8 ολόκληρα χρόνια για να είμαστε πάλι εδώ με το μαχαίρι στα δόντια, να περιμένουμε τον καινούργιο δίσκο της καλύτερης μπάντας όλων των εποχών. Τα ψέμματα όμως τελείωσαν και ο δέκατος δίσκος των Metallica είναι έτοιμος και κυκλοφορεί στις 18 Νοεμβρίου. Το όνομα αυτού ''Hardwired To Self-Destruct''. Θα είναι διπλός παρακαλώ συνολικής διάρκειας 108 λεπτών και θα κυκλοφορήσει από τη δισκογραφική εταιρία που η ίδια η μπάντα έχει τα δικαιώματα της Blackened Recordings.

Η φάση μυρίζει πιο back to the roots από ποτέ και είναι ένας προφανής λόγος, ώστε να μετράμε τις μέρες ακόμα πιο βασανιστικά. Έχουμε ακούσει προς το παρόν το γκαζωμένο Hardwired (click) που ναι μας άρεσε, αλλά εδώ και μια βδομάδα που βγήκε στη φορά το δεύτερο κλιπ για το Moth Into Flame ένα ηλίθιο χαμόγελο συνοδεύει τους περισσότερους. Ναι, δε θα ξαναβγάλουν Master Of Puppets ή Creeping Death, αλλά εδώ σίγουρα μιλάμε για κομματάρα που χρόνια είχαν να γράψουν οι κύριοι. Στίχοι-Μουσική είναι από Hetfield-Ulrich (για πρώτη φορά όλος ο δίσκος γράφεται από αυτούς μόνο και δε συμμετέχει σε κάποιο τραγούδι ο Kirk Hammet). Κεντρικό riff φωτιά, γέφυρες και εναλλαγές, λίγο από μελωδία, ο Ulrich κοπανάει τα drums ανέλπιστα καλά, ο James είναι σε φόρμα ''Ronaldo'' φωνητικά και η σολάρα από τον Kirk, φτιάχνουν ένα πακέτο που ''φτιάχνει'' εμάς. Οι στίχοι του κομματιού είναι κοφτεροί, to the point, με έντονο παραλληλισμό και σαφή υπονοούμενα για τις πολιτικές εξελίξεις των ΗΠΑ.  Το refrain ''Sold your soul, Built a higher wall. Yesterday, Now you're thrown away'' μάλλον δείχνει προς τον Donald Trump και τις πρόσφατες ''υποσχέσεις'' του για τα τείχη στα σύνορα με το Mexico. Σε κάθε περίπτωση το Moth Into Flame θα παίζει στο repeat μέχρι νεοτέρας και το συμπέρασμα είναι ένα ladies & geds: Metallica are Back m@th@f@k@s!!!

Blacked out
Pop queen, amphetamine
The screams crashed into silence

Tapped out
Doused in the gasoline
The high times going timeless

Decadence
Death of the innocence
The pathway starts to spiral

Infamy
All for publicity
Destruction going viral

Light it up
Ah, light it up
Another hit erases all the pain
Bulletproof
Ah, kill the truth
You're falling, but you think you're flying high
High again

Sold your soul
Built a higher wall
Yesterday
Now you're thrown away

Same rise and fall
Who cares at all?
Seduced by fame
A moth into the flame

Twisted
Backstabbing wicked
The delusion absolution

Perjurer
Fame is the murderer
Seduce you into ruin

Light it up
Ah, light it up
Another hit erases all the pain
Bulletproof
Ah, tell the truth
You're falling, but you think you're flying high
High again

Sold your soul
Built the higher wall
Yesterday
Now you're thrown away

Same rise and fall
Who cares at all?
Seduced by fame
A moth into the flame
Burn

Guarantee your name, you go and kill yourself
The vultures feast around you still
Overdose on shame and insecurity
If one won't do that fistful will

Death scene
Black hearse the limousine
A grave filled with seduction

Vaccine
Fame does the murdering
She builds up for destruction

So light it up
Ah, light it up
Another hit erases all the pain
Bulletproof
Ah, no excuse
You're falling, but you think you're flying high
High again

Sold your soul
Built the higher wall
Yesterday
Now you're thrown away

Same rise and fall
Who cares at all?
Seduced by fame
A moth into the flame

Addicted to the
Fame

I am A Dreamer: Tear (Electric Litany - How To Be A Child In War 2010)

Οι συστάσεις: Η λατρεία για τους Electric Litany  είναι δεδομένη για αυτή εδώ τη μουσική γωνιά και το TSN δεν έχει χάσει την ευκαιρία να σας παρουσιάσει τη σπουδαία και σκανδαλωδώς υποτιμημένη αυτή μπάντα και σε άλλες στήλες, με τελευταία φορά το live του Φλεβάρη. Κλικ και Κλικ.
Από κει και πέρα να πούμε τα βασικά. Η μπάντα έχει δημιουργηθεί από τον Αλέξανδρο Μιάρη και πλέον με τη συνδρομή του Παύλου Μαυρομματάκη στο μπάσο είναι κατά το ήμισυ Ελληνική υπόθεση. Δύο δίσκοι στη φαρέτρα τους με τελευταίο το Enduring Days You Will Overcome.
Το ταξίδι: Θυμάμαι η πρώτη φορά που άκουσα το Tear ήταν στην αλησμόνητη συναυλία των Interpol το 2011 στην Αθήνα, που οι Electric Litany ήταν support. Τους Interpol  τους αγαπώ, αλλά δε θα πω ψέμματα. Όταν γύρισα σπίτι το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ψάξω το Tear. Είναι από τις στιγμές που ένα κομμάτι είναι καταδικασμένο να γίνει βίωμα σου και έκτοτε να το συνδυάσεις με όλες τις έντονες συναισθηματικά στιγμές της ζωής σου. Το μεγαλειώδες intro με την αφήγηση από τη  Σονάτα του Σεληνόφωτος σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου να δεσπόζει, δεν αφήνει περιθώρια αντίδρασης. Η ψυχολογική απομόνωση που βάζεις ασυναίσθητα τον εαυτό σου είναι ακαριαία. Η post rock μελωδία της κιθάρας στο κεντρικό riff, βάζει απλά σε κίνηση τις σκέψεις, τη στιγμή που ο Μιάρης με την αβίαστη μελαγχολία που βγάζει η μοναδική φωνή του, μας καλεί να ''ξυπνήσουμε από τους φόβους μας''. Το ''ταξίδι" έχει για μία ακόμη φορά αρχίσει.

Music & lyrics; Alexandros Miaris

Άφησε με να 'ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!
Είναι καλό το φεγγάρι, - δε θα φαίνεται
που άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι
θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις.
Άφησε με να 'ρθω μαζί σου.

Όταν έχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,
αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,
ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου
λησμονημένα λόγια - δε θέλω να τ' ακούσω.

Wake your fears
and you will know
Dry your tears
and you will know

Come clear
and you will know
When you're near
we just don't know

Come clear
and you will know
When you're near
we just don't know

Say what you want
Don't change at all
For we all love
the change of hearts

The Repeat Mode: Jake Bugg - If I could change your mind (HAIM Cover)

Οι συστάσεις: Ο 22χρονος (παρακαλώ) Jake Bugg, είναι η απτή απόδειξη πως υπάρχει νέο αίμα στον χώρο της Indie στο Ηνωμένο Βασίλειο. Με το συνθετικό του ταλέντο να περισσεύει, κυκλοφορεί το ντεμπούτο του το 2012 και κατακτάει από το πουθενά την κορυφή των Charts στην Μεγάλη Βρετανία, ενώ στη συνέχεια κυκλοφορεί δύο ακόμα δίσκους, το Shangri La του 2013 και το φετινό On My One. Μουσικά κινείται στην κιθαριστική folk rock σκηνή, ενώ η φωνή του καθρεφτίζεται στο εφηβικό πρόσωπο του, δίνοντας ένα προσωπικό στίγμα στα τραγούδια του.
Το άσμα: Το TSN τον γνωρίζει καλύτερα αυτές τις ημέρες, ακούγοντας με έκπληκτα ώτα να μεταμορφώνει ολικά το pop single If I Could Change Your Mind των HAIM, σε μια υπέροχη και συναισθηματικά εύθραυστη μπαλάντα. Κατά την σεμνή άποψη μας, είναι από τις περιπτώσεις που ένας καλλιτέχνης κάνει το κομμάτι δικό του. Αν ακούσετε την αυθεντική εκτέλεση θα διαπιστώσετε του λόγου το αληθές. Ομορφιές στο REPEAT.

No, please don't cry
I've never done this before, drove a million miles
Back, when you were mine
I was too young to know you were the one to find


But if I was to say I regret it
Would it mean a thing?
Cause every time I think (I think) think about it
Memories take me back to all of the wildest times


If I could change your mind
I would hit the ground running
It took time to realize
And I never saw it coming
Forgive my lying eyes
Gonna give you all or nothing
If I could change your mind
I could make you mine, make you mine


Now I won't go
I won't run away this time
But all I wanna know


But if I was to say I'll forget it
Would it mean a thing?
Cause every time I think (I think) about it
Memories take me back to all of the wildest times


Visions of our love pass right by me
Your eyes are enough to remind me
Visions of our love pass right by me
Your eyes are enough to remind me
Visions of our love remind me


Visions of our love remind me
(If could change your mind)
Visions of our love remind me
(It took time to realize)
Visions of our love remind me
(Forgive my lying eyes)
Visions of our love remind me
(If I could change your mind, I could make you mine...)

I am A Dreamer: ''To build A Home'' (Cinematic Orchestra - Ma Fleur, 2007)

Είστε οι και λέγεστε: Οι Βρετανοί λοιπόν Cinematic Orchestra δημιουργήθηκαν το 1999 από τον Jason Swinscoe και η μπάντα απαριθμεί συνολικά 11 μέλη. Από την αφεντιά τους ακούς κυρίως Nu Jazz καλούδια με το απαραίτητο πλαισίωμα των Electronic ήχων. Οι υπέροχες εναλλαγές των jazz ρυθμών με την μελωδική ατμόσφαιρα και τη μελαγχολία είναι ο λόγος που τους κάνουν σπουδαίους.
Και τι έχετε φτιάξει: 6 studio δίσκους με τελευταίο το In Motion#1 του 2012, 4 live, 3 ΕΡs, καμιά δεκαριά singles και πολλές συμμετοχές σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών.
And Where Is the Dream: Θα μπορούσαν να έχουν μπει πολλά ακόμη τραγούδια τους στη στήλη, ωστόσο θα ταξιδέψουμε με το
κλασσικότερο ίσως. 2007 λοιπόν και οι Cinematic Orchestra κυκλοφορούν το δίσκο Ma Fleur. Το κομμάτι To Build A Home που τον ανοίγει  σε εγκλωβίζει ακαριαία. Μια εκπληκτική μελωδία πιάνου, διακριτική συνοδεία των εγχόρδων και η ασύγκριτα συναισθηματική φωνή  του Καναδού μουσικού Patrick Watson που συμμετέχει στο κομμάτι, συνθέτουν μια μπαλάντα που θα μπορούσε να είναι το soundtrack της ζωής μας. Χτίζουμε, καταστρέφουμε, αναπολούμε και πάλι από την αρχή. Η εκτέλεση που ακούμε και βλέπουμε είναι από τη ζωντανή ηχογράφηση στο The Barbican του Λονδίνου το 2007.

There is a house built out of stone
Wooden floors, walls and window sills
Tables and chairs worn by all of the dust
This is a place where I don't feel alone
This is a place where I feel at home.

And I built a home
for you
for me

Until it disappeared
from me
from you

And now, it's time to leave and turn to dust........

Out in the garden where we planted the seeds
There is a tree as old as me
Branches were sewn by the color of green
Ground had arose and passed its knees

By the cracks of the skin I climbed to the top
I climbed the tree to see the world
When the gusts came around to blow me down
Held on as tightly as you held on me
Held on as tightly as you held on me......

And I built a home
for you
for me

Until it disappeared
from me
from you

And now, it's time to leave and turn to dust........

Diamonds Are Forever: "Bed Of Roses" (Bon Jovi - Keep The Faith 1992)

Ποιος, που, πότε και γιατί: Πίσω στο μακρινό(όσο και εάν δε θέλουμε να το πιστέψουμε) 1992 οι Bon Jovi κυκλοφορούν τον 5ο δίσκο τους Keep The Faith, έχοντας για πρώτη φορά στην παραγωγή τον Bob Rock. Ένας από τους δίσκους που ουσιαστικά οριοθέτησαν τον μετέπειτα θρύλο της παρέας του Jon Bon Jovi, φτάνοντας στο Νο5 του US Billboard, στο Νο1 σε Μεγάλη Βρετανία, Αυστραλία και πολλές ακόμη χώρες ακόμη ανα τον κόσμο.
Ένα από τα πολλά single του δίσκου είναι το Bed Of Roses, που ο μύθος λέει πως ο John έγραψε σε ένα ξενοδοχείο μετά από ένα άσχημο hangover. Μια υπέροχη μπαλάντα που ουσιαστικά αντιπροσωπεύει την αλλαγή του glam metal label της μπάντας, κάνοντας το παγκόσμιο mainstream rock κοινό να την αγκαλιάσει. Τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία. Εμείς 24 χρόνια μετά, ακούμε την κομματάρα, θυμόμαστε του blues χορούς στα σχολικά party και τους πρώτους παιδικούς μας έρωτες.

I want to lay you down in a bed of roses
For tonight I sleep on a bed of nails
I want to be just as close as the Holy Ghost is
And lay you down on a bed of roses

Live Agenda: Electric Litany@ Thessaloniki & Athens, στις 26 & 27 Φεβρουαρίου

Αν θυμάμαι καλά δεν έχει συμπληρωθεί ακόμη ένας χρόνος από την τελευταία επίσκεψη των "Ελληνοβρετανών" rockers στην χώρα μας και αυτή η πλέον συχνή επαφή των Electric Litany με το ελληνικό κοινό μόνο χαρά μας γεμίζει. Για να το πούμε απλά, αργήσαμε, αλλά τους αγαπήσαμε.

Οι Εlectric Litany είναι κατά το ήμισυ λοιπόν ελληνική μπάντα και αποτελούνται από τους Αλέξανδρο Μιάρη (φωνή, κιθάρες, πιάνο, synths, τσέλο), Richard Simic (ντράμς, κρουστά), Παύλο Μαυρομματάκη (μπάσο) και Benjamin Prince (synths).

Σχηματίστηκαν το 2007 και η βάση τους είναι στο Λονδίνο. Η μουσική σφραγίδα τους μπήκε αμέσως με το ντεμπούτο "How to be a child and win the war". Ένας εκπληκτικός δίσκος με βάση το post rock, τζούρες από post punk, υπέροχες μελωδίες, αυθεντική μελαγχολία με μια Βυζαντινή αύρα, μία ανεξάντλητη πηγή συναισθημάτων. Κορυφαία στιγμή προφανώς το "Tear" με την απαγγελία από τη Σονάτα του Σεληνόφωτος του Ρίτσου να προκαλεί ανατριχίλες.

Συνέχεια με το sophomore albumτου 2014 "Enduring Days you will overcome", στο οποίο εξελίσσουν τον ήχο τους βάζοντας λίγο πιο poppy synths και περισσότερο χρώμα και ταχύτητα. Η δεσπόζουσα επιβλητική φωνή του Μιάρη κρατάει πάντα αναλλοίωτη την ατμόσφαιρα και τον μουσικό χαρακτήρα τους.

Μας έχουν ήδη ενημερώσει πως όταν θα μας έρθουν, θα έχουν στο merchandise τους το νέο τους ΕΡ, το οποίο φυσικά και αναμένουμε με αγωνία.

Τιμές εισιτηρίων 12 ευρώ προπώληση, 15 ευρώ ταμείο.

Διάθεση: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Public, Seven Spots, Παπασωτηρίου, Ιανός, Reload, MediaMarkt και το www.viva.gr

Οι πόρτες ανοίγουν στις 20.30

Live Agenda: MaybeSheWill / We.Own.The.Sky - @Athens, στις 25 Φεβρουαρίου

Αποχαιρετισμός (?) λοιπόν για τους Maybeshewill. Δεν θα πλατειάσουμε για τα πως και γιατί, καθώς οι ίδιοι εξηγούν την απόφασή τους ΕΔΩ, καλύτερα από όλους.

Οι Maybehewill σχηματίστηκαν το 2005 και η σκούφια τους κρατάει από το Leicester της Αγγλίας. Έχουν στο ενεργητικό τους  4 δίσκους με ντεμπούτο (αγαπημένο προσωπικό) το Not for Want of Trying το 2008. Ακολουθούν τα Sing The Word Hope in Four-Part Harmony (2009), I Was Here For A Moment, Then I Was Gone (2011) και τελευταίο τους (και ίσως πιο αδύναμο) το Fair Youth το 2014.

Ο λόγος που η μουσική τους ξεχώρισε τελικά από τον σωρό του "δυσκίνητου"Post Rock ιδιώματος ήταν σίγουρα οι εμπνευσμένες εναλλαγές των μελωδιών με τις εξάρσεις των riffs, αλλά και η τέλεια ισορροπία μεταξύ των κιθάρων και των πλήκτρων-ηλεκτρονικών μερών.

Η είδηση της διάσπασης τους, είναι σίγουρα δυσάρεστη, αλλά είναι επίσης πολύ έντιμο που σταματούν, την στιγμή που το νοιώθουν.

Ακολουθεί το δελτίο τύπου της επικείμενης εμφάνισης, ενώ δεν θα πρέπει να αμελήσουμε να επισημάνουμε και την παρουσία των δικών μας We.Own.The.Sky που ανοίγουν την συναυλία. Πρόκειται για μία πολύ αξιόλογη Post rock/metal μπάντα, οι οποίοι κυκλοφόρησαν μάλιστα πέρσι τον πρώτο full length δίσκο τους. Τον ακούτε/streamάρετε/αγοράζετε από εδώ:

https://weownthesky.bandcamp.com/

Δελτίο Τύπου: 

 Οι Maybeshewill, η Βρετανική instrumental μπάντα που έδωσε νέα πνοή στο ιδίωμα του post rock, επιστρέφει στην Αθήνα για ένα μοναδικό live την Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου, στο Fuzz Live Music Club!

Αξίζει να σημειωθεί πως αυτή θα είναι η τελευταία περιοδεία που θα κάνει το συγκρότημα. Από το ξεκίνημά τους, το 2005, παρέμειναν όσο το δυνατόν περισσότερο πιστοί στις απόψεις τους σχετικά με τη μουσική βιομηχανία και τον τρόπο που θέλησαν να λειτουργήσουν μέσα σε αυτή, κάνοντας σχεδόν τα πάντα μόνοι τους. Τη δεδομένη στιγμή, αποφάσισαν να θέσουν ένα τέλος στην δεκαετή κοινή τους πορεία, ξεκινώντας μία αποχαιρετιστήρια περιοδεία που, μάλλον αναπόφευκτα, θα περάσει κι από τα μέρη μας πριν τερματιστεί στο Koko του Λονδίνου (στις 15 Απριλίου του 2016), σε μία βραδιά που ήδη βρίσκεται κοντά στο sold out!

Μη χάσετε τη τελευταία ευκαιρία να δείτε το συγκρότημα που καθιέρωσε μεγάλο μέρος του post–rock ήχου όπως το γνωρίζουμε τα τελευταία χρόνια, στη πρώτη τους συναυλία για το 2016, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη της αποχαιρετιστήριας περιοδείας τους, την Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου στο Fuzz Club.

Η προπώληση για τη συναυλία της Αθήνας ξεκινάει στα 15 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί στα 17 ευρώ. Στο ταμείο, η τιμή θα είναι 20 ευρώ.

Διάθεση: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Public, Seven Spots, Παπασωτηρίου, Ιανός, Reload, MediaMarkt και το www.viva.gr

Maybeshewill + opening act (t.b.a.)

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016, Fuzz Live Music Club (Πατριάρχου Ιωακείμ 1 & Πειραιώς 209, Ταύρος / τηλ. 210 3450817 / www.fuzzclub.gr)

Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 20:00.

The Repeat Mode: Anathema - Untouchable (Part 1 & 2)

There's a feeling that I can't describe
There's a reason that I cannot hide
Because I've never seen a light that's so bright
As the light that shines behind your eyes...

Δεν υπάρχουν και δεν χρειάζονται λόγια. Δώδεκα λεπτά κατακλυσμού συναισθημάτων που μόνο οι Anathema μπορούν να προσφέρουν. Από το ηχογραφημένο Universal Live του 2013, κομμάτι(α) που βρίσκεται στο album Weather Systems (2012). 

'Cause....

This is a feeling that I can't describe...

Στο REPEAT.

The Repeat Mode: Mumford & Sons - Snake Eyes

Τρίτος δίσκος μέσα στο 2015 για τους Βρετανούς Mumford & Sons, με τίτλο Wilder Mind. Η κίνηση τους να "κάνουν στην άκρη" το Banjo (έγχορδο μουσικό όργανο) και γενικότερα τα εκτεταμένα folk στοιχεία που αποτελούσαν σήμα κατατεθέν στους δύο προηγούμενους δίσκους, απέσπασε συνολικά μάλλον αρνητικές εντυπώσεις. Αυτό γιατί το Wilder Mind κινείται σε safe Indie pop/rock ύφος και έτσι τα κομμάτια τους έχασαν κάτι από τη "μοναδικότητα" που είχαν. Συνολικά πάντως δεν παύει να είναι ένας συμπαθητικός δίσκος, με κάποιες πολύ δυνατές συνθέσεις. Το υπέροχο Snake Eyes είναι μία από αυτές και δικαίως παίζει στο REPEAT.

The Repeat Mode: Fuzz - Sleigh Ride

Τι ακούμε: Μία μίξη Garage/Stoner rock και Heavy Psych ατμόσφαιρα. Φωνητικά που punkιζουν, Groovy riff και ταχύτητες για κοπάνημα.
Από ποιους και πού: Οι Fuzz αποτελούνται από τον ταλαντούχο και πασίγνωστο πια στα garage λημέρια Ty Segall (drums/vocals) και τους Charlie Moothart (guitar/vocals), Chad Ubovich (bass). Τα παιδιά μας έρχονται από την Καλιφόρνια των ΗΠΑ και το Sleigh Ride είναι το 2ο κομμάτι του ντεμπούτου ομώνυμου δίσκου που κυκλοφόρησε το 2013.

Κοπανιόμαστε μαζί του στο REPEAT.

At a Glance: Fjord - On Icy Shores

Τι παίζει εδώ: Μελωδικό Post Rock, instrumental με εξαίρεση το ομώνυμο κομμάτι. Το Icy Shores (μας) ταξιδεύει από την μελωδική πλευρά του είδους, έχοντας πολλά ατμοσφαιρικά depressive στοιχεία.
Το Βιός τους: 5μελής μπάντα από το Βουκουρέστι της Ρουμανίας, σχηματίστηκαν το 2012 και αυτό είναι το ντεμπούτο album τους.
Εν ολίγοις: Πολύ όμορφη δουλειά, από μία μπάντα εντελώς άγνωστη και μπράβο τους. Πλησιάζουν πολύ τους Alcest και καταφέρνουν δύο πράγματα πολύ σημαντικά για post rock μπάντα. Να μην επαναλαμβάνονται, αλλά και να ξεχωρίσουν (κατά πολύ) από το μέσο όρο. 


T.S.N. Picks: On Icy Shores, The Abyss

                                                                                                  8/10