The Repeat Mode: Isis - "Grey Divide"

Ούτως ή άλλως δεν υπάρχουν λόγια για αυτήν την Τιτάνια μπάντα...Το κομμάτι Grey Divide κυκλοφόρησε στην περσινή συλλογή των Isis με τίτλο Temporal και δεν υπάρχει στο tracklist κανενός εκ των 5 δίσκων τους. Αυτό που ακούμε είναι 16 μαγικά λεπτά, αληθινής μουσικής, που χωρίς υπερβολή σου δίνουν ότι δεν σου δίνουν ολόκληρες δισκογραφίες άλλων μπαντών. Στο repeat...

Live Agenda: Beach Fossils @ An Club, Athens στις 15 Σεπτεμβρίου

Στις 15 Σεπτεμβρίου, οι φίλοι της Indie μουσικής θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μία από τις ανερχόμενες μπάντες της κιθαριστικής Indie Pop. Ο λόγος λοιπόν για τους  Beach Fossils που μας έρχονται από το Brooklyn των Η.Π.Α. και ουσιαστικά αποτελούν το σχήμα του Dustin Payseur,  με τους υπόλοιπους μουσικούς να είναι session για τις ανάγκες ηχογραφήσεων και των περιοδειών.

Κυκλοφόρησαν πρόσφατα τον δεύτερο τους δίσκο με τίτλο Clash The truth, όπου αναμιγνύουν την ταξιδιάρικη Indie Pop με Surf rock κιθάρες (θυμίζοντας έντονα τους The Drums) και σίγουρα υπόσχονται ένα διασκεδαστικό και ανέμελο βράδυ στο Αθηναϊκό κοινό που θα σπεύσει να τους ακούσει.

Την συναυλία θα ανοίξει στο ίδιο Indie κλίμα, ο Lumier Brother (ή κατά κόσμον Θανάσης Χριστοδούλου) με την μπάντα του, όπου θα παρουσιάσουν μεταξύ άλλων, τραγούδια από την πρόσφατη κυκλοφορία τους Twenty One.

Εισιτήρια: 15 euro στα ταμεία του An Club

At a Glance: The People's Temple: More For The Masses

Οι The People's Temple είναι μία μπάντα που οι λάτρεις των πρώιμων δεκαετιών της Rock μουσικής αξίζει να ανακαλύψουν. Κυκλοφόρησαν μέσα στο 2012 τον δεύτερο τους δίσκο με τίτλο More For The Masses, ο οποίος έχει πλήθος επιρροών από ιερά τέρατα των 60's όπως οι Rolling Stones αλλά και την ψυχεδελική ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής. Παράλληλα στο δεύτερο μισό του δίσκου επιχειρείται ένα πάντρεμα με νέο-εισηγμένα στοιχεία του Rock όπως το shoegaze και οι Dreamy καταστάσεις και το αποτέλεσμα έχει τουλάχιστον ενδιαφέρον.



                                                                                               7,5/10


Τ.S.N. Picks: The Forest Speaks, Fortune Teller

                                                                                 
                                                                                         

                                                                                  
                                                                                   

The Repeat Mode: Yeah Yeah Yeahs - "Wedding Song (accoustic)"

Oι Αμερικανοί Yeah Yeah Yeahs κυκλοφόρησαν πρόσφατα το 4ο album τους με τίτλο Mosquito, ο οποίος περιέχει ένα πανέμορφο love song, που φέρει την ερμηνευτική σφραγίδα της εκπληκτικής Karen O. Η normal έκδοση του είναι επίσης υπέροχη, το player του T.S.N. όμως έχει κολλήσει στην γήινη και σαγηνευτική accoustic version που υπάρχει στον δίσκο ως bonus track. Το ακούτε, κολλάτε και εσείς και το αφιερώνετε καταλλήλως..

Live Agenda: Sleepin Pillow @ Μονή Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη στις 2 Σεπτεμβρίου

Οι Θεσσαλονικείς Sleepin Pillow είναι η ζωντανή απόδειξη της ποιοτικότατης Rock σκηνής που συνεχώς ανελίσσεται τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας.  Αποτελούνται από 5 μέλη και έχουν στο δυναμικό τους δύο album. Tο ντεμπούτο του 2008 Apples On An Orange Tree και το πιο πρόσφατο Superman's Blues του 2010.

Άγνωστοι στο ευρύ κοινό, αλλά ταυτόχρονα εξαιρετικοί καλλιτέχνες και οργανοπαίχτες, με την μουσική τους να έχει βάση την πειραματική progressive και ψυχεδελική Rock. Μάλιστα δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν παραδοσιακά όργανα όπως η πίπιζα και η λύρα, τα οποία δένουν υπέροχα στην ούτως ή άλλως μαγευτική ατμόσφαιρα που δημιουργούν.

Η μπάντα έχει προγραμματίσει μία εγχώρια συναυλία για το φθινόπωρο, στην οποία μάλιστα θα γίνει και παρουσίαση νέου υλικού! Αυτή θα γίνει στις 2 Σεπτεμβρίου, στην γενέτειρα τους Θεσσαλονίκη, στα πλαίσια του Festival της Μονής Λαζαριστών. Μαζί τους θα είναι oι Viper Vikings.

Η τιμή του εισιτηρίου κοστίζει 7 ευρώ στην προπώληση και 10 ευρώ στα ταμεία.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να αναζητήσετε στο site της διοργάνωσης:

http://www.monilazariston.gr/00000000.el.aspx

Review: Soundgarden - King Animal

 Nα πω την αλήθεια μου είμαι πεισματικά καχύποπτος με τις επανενώσεις "μουσικών δεινοσαύρων", οι οποίες τείνουν άλλωστε να πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια. Τους πιθανούς λόγους που βλέπουμε αυτό το φαινόμενο, μπορεί να τους υποψιαστεί ο καθένας -ειδικά στην εποχή που ζούμε- και συγχωρέστε με αλλά αδυνατώ να πιστέψω τις ατάκες περί αναβιώμενης "φλόγας". Προσωπικά εάν μιλούσα από τη σκοπιά του πιστού οπαδού της μπάντας, ίσως και να ένοιωθα έναν συναισθηματικό ευνουχισμό στην ιδέα πως ο Cornell και η παρέα του αποφάσισαν δεκαέξι χρόνια μετά την διάλυση της μπάντας (1997) να κάνουν μια "αρπαχτή".

 Αυτά είναι όμως προσωπικές απόψεις μόνο και θεωρίες που πάντα ενδέχεται να διαψευστούν. Tο πραγματικό γεγονός είναι πως μία εκ του Big 4 που δημιούργησε το ιδίωμα του Grunge στα τέλη της δεκαετίας του '80, κυκλοφόρησε τον περασμένο Νοέμβρη το 6o κατά σειρά studio album που φέρει τον τίτλο King Animal. Η επανένωση της μπάντας βέβαια έχει ξεκινήσει νωρίτερα το 2010 και για τρία χρόνια η μπάντα έκανε συνεχείς live εμφανίσεις.

 Η ένδοξη περίοδος του Grunge έχει περάσει ανεπιστρεπτί και οι πρώτες νότες του Been away too long έρχονται απλά να μας το υπενθυμίσουν. Παρ'όλα αυτά, τα βασικά συστατικά της μουσικοσύνθεσης της μπάντας δείχνουν να μην έχουν αλλοιωθεί. Κινητήριος μοχλός σε αυτό είναι η φωνή του Cornell που διατηρείται σε υψηλά επίπεδα και συνεχίζει να έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που του επέτρεψαν να συγκαταλέγεται σε έναν εκ των κορυφαίων frontmen των τελευταίων δύο δεκαετιών στο ευρύτερο φάσμα της Rock.

 Οι συνθέσεις στο σύνολο τους είναι απλές και εάν εξαιρέσουμε το εναρκτήριο, το A Thousand Days Before και το Attrition (σ.σ. το πιο αλήτικο και ίσως καλύτερο κομμάτι του δίσκου), κινούνται σε αργούς ρυθμούς, στοιχείο που επίσης χαρακτηρίζει την μουσική της μπάντας από δημιουργίας της. Συγκριτικά όμως με το παρελθόν διακρίνεται μία αγωνία για εισαγωγή μοντέρνων στοιχείων (που στόχο δεν μπορεί παρά να έχουν την προσέλκυση νέου κοινού) όπως για παράδειγμα το ψηφιακά σχεδιασμένο εξώφυλλο, η επιτηδευμένα γυαλισμένη παραγωγή, αλλά και οι φανερές "ματιές" στην Alternative σκηνή. Ο Cornell άλλωστε είχε σαφώς δείξει αυτόν του τον προσανατολισμό, μετά την διάλυση των Soundgarden, με τις προσωπικές του κυκλοφορίες αλλά και τους Audioslave. Οι προθέσεις κάθε άλλο παρά κατακριτέες και ταυτόχρονα λογικές είναι, αλλά το αποτέλεσμα δεν ταιριάζει στην μπάντα που είθισται να προβάλει ένα ρυπαρό Rock n Roll image, αναμειγνυόμενο με Stoner rock riffs, στοιχεία που επικράτησαν στη δημιουργία των all time classic πλέον Superunknown και Badmotorfinger.

 Μία ακόμη ενδιαφέρουσα παρατήρηση που μπορεί να γίνει, είναι πως πρόκειται για τον δεύτερης μικρότερης διάρκειας δίσκο μετά το ντεμπούτο τους Ultramega OK. Αυτό οδηγεί σε κάποια αρνητικά συμπεράσματα που αποτυπώνονται η αλήθεια είναι σε αυτό που ακούμε, καθώς δεν φαίνεται να έχει δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην σύνθεση. Ουσιαστικά δεν υπάρχει κομμάτι που να ξεχωρίζει, και συγκριτικά με το ταλέντο των Cornell και Shepherd που έχουν γράψει το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου, κινούνται συνολικά σε ρηχά σχετικά επίπεδα από δημιουργικής άποψης.

 Από την άλλη μεριά στον στιχουργικό τομέα ο Cornell έχει βάλει την σφραγίδα του καθολικά, με στίχους που χαρακτηρίζονται κυρίως ως ανθρωποκεντρικοί και κατ επέκταση κοινωνικοί. Ο ευθύς-κυνικός και συνάμα εύστοχος τρόπος που σκιαγραφεί και αποτυπώνει τις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις είναι πραγματικά αξιομνημόνευτος.

 Παρ'όλα αυτά, τα παραπάνω δεν μπορούν να σώσουν την παρτίδα του King Animal, το οποίο είναι ίσως το πιο αδύναμο album της δισκογραφίας των Soundgarden. Δεν ξέρω όμως εάν αυτό τελικά ήταν κάτι που ξάφνιασε το κοινό τους και εν τέλει αν στάθηκε ως ικανή αφορμή, για να μετριάσει την λαχτάρα αυτών που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να δουν live, ένα από τα επιδραστικότερα μουσικά σχήματα της Rock σκηνής των 90's. Αυτά βέβαια ισχύουν για τους μη ρομαντικούς της υπόθεσης. Οι τελευταίοι ίσως και να σκέφτονται διαφορετικά.


                                                                                                                                   6/10

T.S.N. Picks: Attrition, By crooked steps

Live Agenda: White Hills @Athens και Salonica στις 22 & 23 Σεπτεμβρίου

Δύο "διαστημικές" βραδιές αναμένεται να μας χαρίσουν οι εκπληκτικοί White Hills που έρχονται στην χώρα μας προικισμένοι με ολοκαίνουργιο full length album (So You Are...So You'll be ο τίτλος).

Σίγουρα δεν τους γνωρίζουν πολλοί, αλλά αυτή είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να εντρυφήσετε στην ψυχεδέλεια και τους space ήχους των Αμερικανών  Dave W και Ego Sensation,  που αν μη τι άλλο αρκούν οι δύο τους να ταξιδέψουν αλλά και να ταρακουνήσουν το κοινό. Η πλούσια δισκογραφία τους αποτελεί εγγύηση καθώς μετρούν αισίως 12 studio δίσκους, αλλά και αρκετά EP's. Τέλος έχουν κυκλοφορήσει και ένα Live lp από την εμφάνιση τους στο Roadburn Festival το 2011, δίνοντας τα διαπιστευτήρια τους επί σκηνής.

22 Σεπτεμβρίου λοιπόν θα τους δούμε στο Six D.O.G.S. στην Αθήνα και στις 23 του ίδιου μήνα στο Club "Μαύρη Τρύπα" στη Θεσσαλονίκη

Προπώληση εισιτηρίων: http://www.viva.gr/tickets/music/white-hills/ 15 Euros.

At a Glance: Woven Hand - The Laughing Stalk

  David Eugene Edwards είναι κορυφαία και συνάμα αγαπημένη προσωπικότητα στον χώρο της μουσικής. Οι πιθανότητες να κυκλοφορήσει μια δουλειά που θα κινείται στην μετριότητα είναι λίγες και αυτό δεν φαίνεται να αλλάζει με το The laughing stalk, ο οποίος είναι ο έβδομος studio δίσκος των Woven Hand. Η πομπώδης και επιβλητική φωνή του Edwards εξακολουθεί να αποτελεί την ραχοκοκαλιά στα κομμάτια της μπάντας, τα οποία χαρακτηρίζονται από  δυναμικότητα και "μεταλλικές" επιρροές, ενώ τα country στοιχεία να είναι σαφώς πιο "διακριτικά". Το αρνητικό είναι πως στο σύνολο του το tracklist του δίσκου αδυνατεί να κάνει την υπέρβαση και το τελικό αποτέλεσμα ίσως είναι η βάση των δυνατοτήτων του "Ευγένιου" και της παρέας του.



                                                                                                  7/10


T.S.N. Picks: Long Horn, In The Temple